Wrocław to miasto wyjątkowe. Można je wciąż na nowo odkrywać, a i tak znajdzie się tam coś fascynującego. Do takich miejsc, z pewnością należy kompleks wokół Hali Stulecia. Czyli tzw. Pawilon Czterech Kopuł. Podobnie jak Hala Stulecia i Pergola, wybudowany został z okazji przypadającej w 1913 r., setnej rocznicy wydania przez króla Prus, Fryderyka Wilhelma III „Odezwy do mojego ludu”, w której władca ten, apelował do swoich poddanych, aby stanęli do walki przeciwko Napoleonowi. Jak pamiętamy z historii kilka miesięcy później, dzięki sojuszowi z Rosją i Austrią, wojska francuskie zostały w bitwie pod Lipskiem. I właśnie z tej okazji, władze Wrocławia (a właściwie Breslau), postanowiły zorganizować wielką wystawę poświęconą dokonaniom Śląska, a na jej potrzeby Hans Poelzig zaprojektował specjalny Pawilon, który do 1945 r. służył jako miejsce kolejnych wystaw. Po II wojnie światowej Pawilon, stał się częścią Wytwórni Filmów Fabularnych. Wraz z jej powolnym upadkiem, zniszczeniu ulegał także ten niezwykły obiekt. Sam pamiętam, że wielokrotnie przechodząc obok, bardzo ciekawiły mnie, przywodzące na myśl Bizancjum, budynki przykryte kopułami. W 2009 r. Pawilon został przekazany wrocławskiemu Muzeum Narodowemu , a dzięki temu, że Wrocław został Europejską Stolicą Kultury, znalazły się pieniądze na jego gruntowny remont. Efekt tych prac jest powalający. Ogromne wrażenie robi już sam hol główny, a kiedy wejdzie się dalej, od razu widać, że miejsce to, zostało stworzone właśnie po to, aby prezentować sztukę. Muzeum Narodowe wystawiło tam swoje zbiory, polskiej sztuki współczesnej. I muszę przyznać, że prace polskich artystów XX wieku, doskonale wpasowują się w architekturę tego niesamowitego miejsca.
I właśnie dzięki takim perełkom, Wrocław potwierdza, że zasłużył na miano Europejskiej Stolicy Kultury.