Pamiętam, kiedy jako dzieciak, chodziłem na seanse filmowe do opolskiego MDK-u i czekając na kolejny film, oglądałem ściany sali kinowej, ozdobione plakatami filmów, tych które już widziałem, jak i takich, których nie udało mi się zobaczyć. Twórcy tych plakatów, często w dość oszczędny sposób, potrafili oddać sens filmu, zmuszając jednocześnie wyobraźnię do intensywnej pracy. Dzisiejsze postery, to coś zupełnie przeciwnego. Wszystkie niemal identyczne. Jak na średniowiecznych iluminacjach, główni bohaterowie po środku, znacznie więksi od otaczających postaci drugoplanowych, a wszystko na tle jakiejś charakterystycznej scenerii z filmu. Nuda! Warto pogrzebać trochę w necie, aby zobaczyć jak kiedyś zachęcano do obejrzenia filmu. Oto kilka przykładów:
dziennik niecodzienny czyli krótko o... 