Krótko o… książkach cz. 19

Souad Mekhennet, Powiedzieli, żebym przyszła sama. Za linią dżihadu

Jak to się dzieje, że ludzie, często urodzeni i wychowani na Zachodzie, na wskroś przesiąknięci naszym stylem życia, zaczynają nagle zabijać w imię dżihadu? Na to pytanie w swojej książce, próbuje odpowiedzieć Souad Mekhennet, niemiecka dziennikarka o marokańsko-tureckich korzeniach. Ma wielki upór w dochodzeniu do prawdy, a dzięki swojemu pochodzeniu udaje jej się spotkać i porozmawiać z osobami, do których nie dotrze nigdy żaden zachodni dziennikarz. Souad Mekhennet stara się pokazać to co dzieje się na Bliskim Wschodzie z zupełnie innej strony, próbując dociec, jakie są korzenie dżihadowego szaleństwa. I chociaż sama jest muzułmanką, wciąż nie może zrozumieć, dlaczego ktoś czemuś takiemu daje się porwać, doprowadzając do cierpienia innych ludzi. Przy okazji bardzo krytycznie pisze o zachodnich demokracjach, które od czasu wspierania mudżahedinów walczących w Afganistanie z sowiecką inwazją, podarowali im potężne narzędzia, które później zostały użyte przeciwko Zachodowi. Powiedzieli, żebym przyszła sama to bardzo wciągająca książka, w sam raz na długie, zimowe wieczory.

Ahmed Saadawi, Frankenstein w Bagdadzie

To nie reportaż, ale po części opowiada o tym samym co Powiedzieli, żebym przyszła sama, czyli pokazuje piekło, które dzieje się na Bliskim Wschodzie od drugiej strony. Dobrze znamy obrazki z Iraku które pojawiły się w mediach po inwazji na ten kraj Stanów Zjednoczonych i sojuszników. Konwoje wojsk koalicji, czający się na nich zamachowcy, zdenerwowani żołnierze i obserwujący ich nieprzyjaźni ludzie. Frankenstein w Bagdadzie pokazuje jednak to, jak wyglądało życie zwykłych Irakijczyków po obaleniu Saddama. Brak prądu i wody, korupcja, wpadający nagle do domów żołnierze, miny pułapki, z tym musieli żyć mieszkańcy Iraku od 2003 r. Książka ta, to także doskonała opowieść o zemście i nie kończącej się spirali przemocy. Ale jest to także powieść dość dziwna, czasami wręcz groteskowa i abstrakcyjna. Jednak to wszystko tworzy doskonałą całość, która sprawia, że Frankenstein w Bagdadzie jest taka dobra.