Dzisiaj dwie płyt w dość podobnym klimacie, czyli współczesne podejście do muzyki dawnej.
Skáld – Huldufólk
Obecnie trwa moda na mniej lub bardziej udane seriale czy gry, których akcja toczy się w świecie nordyckich wojowników i mitów. Muzyka nie jest wolna od tego trendu, czego najlepszym przykładem jest francuska grupa Skáld, która zajmuje się muzyką średniowiecznej Skandynawii. Ich najnowsza płyta Huldufólk jest przykładem bardzo udanego, pozbawionego cosplayowej sztuczności. W tej muzyce czuć szum zimnego morza wdzierającego się w wąskie skandynawskie fiordy, a w wyobraźni rodzą się te wszystkie trolle, elfy i inne stwory wypełniające nordycką tradycję. A jakby tego było mało, to mamy tu jeszcze małą perełkę w postaci Du hast Rammsteina w wersji bardzo nieoczywistej. Muzyka tym przyjemniejsza, kiedy patrzę za okno, gdzie nagły atak zimy daje o sobie znać. Tylko ognia pośrodku pokoju i rogu wypełnionego miodem brak.
Żywiołak – Dekonstrukcja historyczna I
Jestem wielkim fanem twórczości Reberda Deliry i spółki, który za cel stawia sobie przeszukiwanie zasobów naszej słowiańskiej, ludowej muzyki i wydobycie z niej tego co najciekawsze. Wszystko po to, żeby nie zaginęło. Jednak z ostatnią płytą Żywiołaka Dekonstrukcja historyczna I mam spory problem. Jakoś nie potrafię się do niej przekonać, chociaż próbowałem wielokrotnie. Jako ciekawostka może być, ale nie jest to rzecz, do której mam ochotę często wracać, jak to miało miejsce z ich wcześniejszymi nagraniami. Trudno mi określić, co takiego mnie do tej płyty zniechęca. Świetnie zagrana, bogactwo instrumentów, do tego Robert i ekipa to prawdziwi wirtuozi, a i tak coś mi zgrzyta kiedy tego słucham. Trochę szkoda, z drugiej strony, przecież nie wszytko musi mi się podobać.
dziennik niecodzienny czyli krótko o... 