Wielkie, majestatyczne, zachwycające – drzewa. Przez Indian nazywane „stojącymi braćmi i siostrami”, z którymi łączy nas pionowa postawa. My nie przywiązani korzeniami wciąż wędrujemy, podlegamy zmianom, one swymi korzeniami mocno z nią zespolone, są ostoją tradycji. Drzewo Życia, Drzewo Wiedzy, obecne w każdej z kultur. Zdarzało się, że świat przedstawiany był w postaci drzewa. To z drzew (lasu) druidzi czerpali swoją mądrość, to pod świętym drzewem figowym, Budda poszukiwał prawdy ostatecznej. To ich zgrupowania, stanowiły święte miejsca, świątynie, wzniesione przez samą naturę. Są jak filary podtrzymujące niebo. Dają cień, schronienie. Ich szept – szum przynosi prawdziwy spokój. Cierpliwe, długowieczne i piękne. Prosta forma – korzenie, pień gałęzie – lecz nie znajdzie się dwóch takich samych. Miejsca pozbawione drzew wyglądają dość przygnębiającą, a czasem wręcz upiornie.
Człowiek jednak dość szybko, czyniąc sobie ziemię poddaną, zaczął wykorzystywać drzewa do swoich celów. Drzewa dawały nam ciepło, jako budulec, ale także jako paliwo. One, obok kamienia były też pierwszym z materiałów wykorzystywanych do wyrobu potrzebnych nam narzędzi. A kiedy ich skupiska stały nam na przeszkodzie, bo potrzebowaliśmy urodzajnej ziemi, wówczas bez skrupułów karczowaliśmy lub co gorsza, wypalaliśmy lasy.
Dziś wiemy jak bardzo potrzebujemy drzew, które stanowią płuca naszej planety. Sadzenie drzew to najlepszy, a jednocześnie najłatwiejszy sposób walki ze zmianami klimatycznymi. Lasy potrafią również zatrzymać nadmiar wody z opadów i dzięki temu zmniejszyć zagrożenie powodzią. Trudno także wyobrazić sobie lepsze miejsce na regenerację naszego umysłu niż park albo las. Bo drzewa posiadają prawdziwą moc uzdrawiania, zarówno serca jak i umysłu.
10 października to Dzień Drzewa, skorzystajcie więc z pięknej pogody i wyrwijcie się na godzinkę lub dwie do lasu. A las o tej porze roku jest wyjątkowo piękny, drzewa na chwilę przed pogrążeniem się w zimowym śnie, mieniom się kolorami sprawiając naszym oczom, niezwykłe widowisko. I gdy już tam będziecie, stańcie pomiędzy nimi, zamknijcie oczy, bardzo powoli, acz głęboko oddychając i słuchajcie…
dziennik niecodzienny czyli krótko o... 