Mówią, że faceci nigdy nie dorastają i w każdym z nich wciąż siedzi chłopiec. Patrząc na siebie muszę stwierdzić, że coś w tym jest. Mój wewnętrzny chłopiec objawia się m.in. poprzez umiłowanie komiksów i ich ekranizacji, zwłaszcza tych Marvelowskich. Po naprawdę świetnym zamknięciu cyklu związanego z Avengersami mamy do czynienia z nowym otwarciem MCU, tym razem już pod skrzydłami Disneya. Po wykorzystaniu najbardziej topowych postaci ze stajni komiksowego giganta, zaczęto sięgać po mniej znanych super bohaterów. Bardzo byłem ciekaw jak to wyjdzie i dlatego wybrałem się do kina na Eternals. Cóż, gdybym miał zrecenzować ten film jednym słowem, to najlepiej pasowałoby „żałuję”. Jestem świeżo po seansie i wciąż ciężko mi znaleźć coś pozytywnego, no może, poza tym, że film świetnie wygląda. Wizualnie jest naprawdę dobry. Ale to niestety wszystko. Ciągnie się jak przysłowiowe „flaki z olejem”, chociaż samych flaków jest tu niestety niewiele. Główne postacie są nieciekawe, zresztą dobór aktorów pozostawia wiele do życzenia. Historia jakaś taka nie do końca poskładana, a przede wszystkim kompletnie nieciekawa. Dawno już tak nie nudziłem się w kinie i gdybym oglądał go w domu, najprawdopodobniej wyłączyłbym ten film jeszcze przed połową, albo przynajmniej zaczął przewijać dłużyzny. A tu niestety zapłacone, więc szkoda i nie ma żadnej możliwości, żeby przyśpieszyć tę męczarnię. I nawet humoru, który zawsze ratował filmy Marvela jakoś niewiele tu było. Niestety, w ten sposób Marvel dorównał produkcjom spod znaku DC Comics, tworząc coś, co ma być ładnie wyglądającą, gładką produkcją dla rodzin. Mam jednak cichą nadzieję, że to tylko jednorazowa wpadka i już wkrótce Marvel znów mnie czymś zaskoczy. Na całe szczęście trwają prace nad kolejnym sezonem The Boys, więc jest szansa, że za niedługo obejrzę coś naprawdę ciekawego z superbohaterami w głównej roli.
dziennik niecodzienny czyli krótko o... 